Odszkodowanie dla Represjonowanych Szczecin

Odszkodowanie dla Represjonowanych - Szczecin - Unieważnienie wyroku

Jeżeli chodzi o dochodzenie odszkodowania dla Represjonowanych o okresie PRL lub też dzieci osób represjonowanych pierwszym krokiem jest unieważnienie wyroku jaki zapadł w okresie komunizmu.

 

Odszkodowanie dla Represjonowanych w Szczecinie

 

Poniżej przedstawiam postanowienie Sądu Okręgowego w Szczecinie w III Wydziale Karnym jakie uzyskałam dla mojego klienta, dziecka osoby represjonowanej o stwierdzenie nieważności wyroku Sądu Powiatowego z dnia 30-03-1955 w związku z działalnością na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.

 

Współpraca z Adwokatem

 

Jeżeli jesteś zainteresowany współpracą w zakresie uzyskania unieważnienia wyroku karnego oraz uzyskaniem zadośćuczynienia i odszkodowania za represje komunistycznę jestem otwarta na współpracę, działamy na terenie całej Polski.


WSTĘPNA ANALIZA SPRAWY JEST BEZPŁATNA

SKONTATUJ SIĘ

Tel. (+48) 726 670 454 email: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.


 

Sygn. akt III Ko 647/20


P O S T A N O W I E N I E


Dnia 7 stycznia 2021 roku


Sąd Okręgowy w Szczecinie w III Wydziale Karnym


Przewodniczący: Sędzia SO Małgorzata Puczko
Protokolant: Magdalena Kryczka
przy udziale Prokuratora Roberta Osińskiego
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 7 stycznia 2021 r.
wniosku WG
o stwierdzenie nieważności wyroku Sądu Powiatowego w Łobzie z dnia 30 marca 1955 roku o sygn. akt Kp 90/55 skazującego FG. jako wydanego z powodu działalności na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego na podstawie art. 1 ust. 1, art. 3 ust. 1 i art. 13 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. z 2015 r. poz. 1583)


p o s t a n a w i a


1. stwierdzić nieważność wyroku Sądu Powiatowego w Łobzie z dnia 30 marca 1955 roku o sygn. akt Kp 90/55 skazującego FG s. W i
L, ur. 1907 r. na karę 1 roku więzienia za to, że w okresie od wiosny 1954 roku do grudnia 1954 roku na terenie Państwowego Gospodarstwa Rolnego Zelmowo, powiat Łobez, wśród tamtejszych pracowników rozpowszechniał fałszywe wiadomości o sytuacji gospodarczej, kulturalnej i politycznej w Polsce Ludowej i Związku Radzieckim, pochwalał ustrój i gospodarkę państw kapitalistycznych oraz rozpowszechniał rychły wybuch wojny i zmianę ustroju w Polsce, czym mógł wyrządzić istotną szkodę interesom Państwa Polskiego – tj. o czyn przewidziany w art. 22 m.k.k.
2. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.


U Z A S A D N I E N I E


W dniu 2 listopada 2020 r. WG reprezentowany przez pełnomocnika adwokat Ewę Wąsowicz złożył wniosek o stwierdzenie nieważności orzeczenia zapadłego wobec jego ojca FG. We wniosku wskazano, że rozpowszechnianie fałszywych wiadomości mogących wyrządzić istotną szkodę interesom Państwa Polskiego, bądź obniżyć powagę jego naczelnych organów przez FG, za
co został skazany przez Sąd Powiatowy w Łobzie, należy zakwalifikować jako czyn związany z działalnością na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.
FG pracował na terenie Państwowego Gospodarstwa Rolnego Zelmowo w charakterze księgowego. Tam nawiązywał wiele rozmów z innymi pracownikami księgowości. W rozmowach tych niepochlebnie wypowiadał się o ówczesnym, komunistycznym rządzie w kraju, krytykował jego politykę wiejską oraz gospodarkę socjalistyczną. Twierdził min. że dojdzie do upadku rządu komunistycznego w Polsce, że w Związku Radzieckim jest niska kultura, a w Niemczech jest i była wyższa oraz że w Polsce jest źle i musi nastąpić przełom. W ocenie wnioskodawcy zebrany wówczas w sprawie materiał dowodowy nie pozwalał na przyjęcie, że oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa określonego w art. 22 m.k.k., a jego ówczesne zachowanie stanowiło w
tym kontekście jedynie próbę sprzeciwu dojrzałego życiowo człowieka, o określonych zapatrywaniach politycznych wobec istniejącej wówczas rzeczywistości i wdrażanego w kraju, przy pomocy wojsk sowieckich, ustroju komunistycznego, przymusowej kolektywizacji wsi, jak również dozwolonej, na mocy obowiązującej wówczas Konstytucji, prawa do wolności poglądów.
dowód:
- wniosek WG k.3- 4,
- kopia wyroku Sądu Powiatowego w Łobzie z dnia 30 marca 1955 roku o sygn. akt Kp 90/55 k. 6 – 7,
- odpis skrócony aktu zgonu FG k. 8,
- odpis skrócony aktu urodzenia WG k. 9,
- płyta CD z dokumentacją w formie plików pdf: Wyroku Sądu Powiatowego w Łobzie z dnia 30 marca 1955 roku, sygn. akt. Kp 90/55, wniosku o rewizję nadzwyczajną z 22 listopada 1956 r., wypisów ewidencyjno – archiwalnych Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Szczecinie k. 10,
- kopia akt IPN k. 21 – 26,
- płyta CD – R zawierająca akta IPN Po 796/164 k. 27.


Sąd zważył, co następuje:


Stan faktyczny niniejszej sprawy jest bezsporny i dlatego wymagał wyłącznie interpretacji prawnej.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. z 1991 r. nr 34 poz. 149 ze zm.), uznaje się za nieważne orzeczenia wydane przez polskie organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości lub przez organy pozasądowe w okresie od rozpoczęcia ich działalności na ziemiach polskich, począwszy od 1 stycznia 1944 r. do 31 grudnia 1989 r., jeżeli czyn zarzucony lub przypisany był związany z działalnością na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego albo orzeczenie wydano z powodu takiej działalności, jak również orzeczenia wydane za opór przeciwko kolektywizacji wsi oraz obowiązkowym dostawom. Zgodnie zaś z art. 4 wyżej wskazanej ustawy stwierdzeniu nieważności orzeczenia nie stoi na przeszkodzie wykonanie kary, zastosowanie amnestii lub abolicji, zatarcie skazania, akt łaski, przedawnienie, zadośćuczynienie, śmierć osoby represjonowanej, której orzeczenie dotyczy, zawieszenie postępowania lub jego umorzenie z innych powodów niż te, o których mowa w art. 17 § 1 punkt 1 i 2 Kodeksu postępowania karnego.

W zakresie czynu, za którego dokonanie skazano FG na mocy wyroku Sądu Powiatowego w Łobzie z dnia 30 marca 1956 roku o sygn. akt Kp 90/55 należy uznać na podstawie zebranego materiału dowodowego, że wyrok zapadł z powodu działalności skazanego na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego. Zdaniem Sądu zebrany materiał dowodowy świadczy o tym, że ówczesne
działania FG zasługują na uznanie ich za działalność z motywacji niepodległościowej. Opis zarzuconego mu czynu, a następnie jego przypisanie, w sposób oczywisty wskazuje na to, iż było to działanie mające na celu odzyskanie i zachowanie niepodległego bytu Państwa Polskiego. Uznać należy, że krytyczne wypowiedzi wobec ówczesnych władz były wynikiem nieakceptacji przez skazanego tworzonego w Polsce ustroju socjalistycznego oraz wyrazem jego protestu przeciwko sowietyzacji kraju. Samo skazanie FG na bezwzględną karę więzienia stanowiło dotkliwą represję, której celem było stłumienie wszelkich prób oporu społeczeństwa i zastraszenie obywateli, oczywistym jest więc, że skazanie FG wnikało z motywów politycznych.
Równocześnie, w ocenie Sądu, nie ziściły się przesłanki negatywne stwierdzenia nieważności wskazanego orzeczenia, które są ukonstytuowane w art. 1 ust. 3 cyt. ustawy.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w części dyspozytywnej postanowienia.


 

Odszkodowania dla dzieci osób represjonowanych

 

Po uzyskaniu powyższego postanowienia wystąpiliśmy z wnioskiem do Sądu o odszkodowanie i zadośćuczynienie dla dziecka osoby represjonowanej.

Informujemy, że Kancelaria obsługuje klientów z całego kraju i zapewnia kompleksową pomoc w dopełnieniu wszelkich formalności, złożeniu wniosku o unieważnienie wyroku komunistycznego, wniosku o odszkodowanie i zadośćuczynienie, a ostatecznie w uzyskaniu jak najwyższego świadczenia dla osób uprawnionych.